Birinci dünya savaşı sonunda Türk ordusunun mutlak başarı sağladığı yegane cephe Çanakkale cephesidir. Birinci dünya harbinde toplamda beş tane cephe vardı; Kafkas cephesi, Irak cephesi, Çanakkale cephesi, Suriye-Filistin cephesi, Hicaz-Yemen cephesi açılmıştı. Çanakkale cephesinde kazanılan bu mutlak zafer aslında sadece ordunun vatanperverliği ve vatanseverliğinin de yanında, ordunun savaş kabiliyetini arttıracak olan lojistik hizmetlerinin planlı bir şekilde yürütülmesinin payı da oldukça fazladır. Harbin kabiliyetini ve savaşın seyrini olumlu yönde belirleyecek olan iaşe faaliyetleri gelmiştir. Durum böyledir ki harb sırasında yaşanan iaşe buhranının kontrollü ve stratejik bir şekilde savaşın seyrini değiştirecek hal almıştır. Cephenin en önemli ve başta tutulan gerçekleştirilmesi tek gaye olan besin tedariki sağlanması olmuştur. Muharebenin başlamasıyla cephede ki ordu sayısında Kİ büyük bir artış ile birlikte iaşe konusunda sıkıntılar yaşanmaya başlanmasına rağmen Çanakkale’de hiçbir zaman diğer cephelerdeki olumsuzluklara yol açılmadığı ve bu vahim durumun yaşanmadığı görülür. Çanakkale’de çarpışan 5.ordunun iaşe bölgesinin ülkenin tarım, sanayi, ulaşım gibi olanaklar açısından gelişmiş bölgeleri içine alması ve bu sebeple Çanakkale cephesindeki muharip ordunun iaşe ihtiyacı daha kolay karşılanmıştır.
Sosyal mecralar üzerinde dolaşan ve onsekiz Mart haftasına gelindiğinde gündeme gelen bir yemek tablosu…
Bu tablo 43. Alaya ait olan yemek listesinde; üzüm hoşafı, buğday çorbası, yarım ekmek, içeren bu yemek listesinde ki tablo Çanakkale cephesine ait değil, Irak cephesine aittir. Durum böyledir ki Çanakkale cephesinde 43. Alay yoktur.
Çanakkale’de bir askere ortalama şu miktarda erzak verilmiştir; 900gram ekmek, 250gram et, 150gram bulgur, 20gram zeytinyağı, 20gram tuz, 9gram sabun üstelik birinci siperde muharebe eden nefere kahve ikramı bile yapılmıştır. Yegane kazanılan cephe Çanakkale cephesi olduğu için iaşe ikmali oldukça fazla olmuştur. Çanakkale cephesinde bir asker beslenildiği kadar diğer cephelerde beslenilmemiştir. Aslında mantık yürütmek gerekirse belirtilen bu tablonun doğru olmadığı kesindir. Kazanılan Çanakkale cephesi iklim ve coğrafi koşullar olsun, bölge açısından önemi olsun böyle beslenilmesi mümkün değildir.
Sevgi, saygı ve minnetle
Kaynak:
Mehmet Çevik, Yavuz Selim Celoğlu, Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı, cilt13, sayfa 299-247, sayı18 yıl2015
Comments